Εκεί που ο χρόνος σταματά

Φωτογραφία δεν είναι μόνο εικόνα. Είναι κυρίως ενέργεια.
Είναι μια συνομιλία με τον χρόνο, μια προσπάθεια να αποτυπώσω όχι αυτό που βλέπω — αλλά αυτό που νιώθω τη στιγμή που κοιτάζω.

Κάποια στιγμή άρχισε να με τραβάει αυτό που ο ανυποψίαστος θεατής βλέπει ως “κουνημένη” φωτογραφία.
Ένα πολύ τεχνικό παιχνίδι με τις ρυθμίσεις της μηχανής και με τον χρόνο λήψης, που όμως ξεπερνούσε την τεχνική: με οδηγούσε αλλού.
Μακριά από την πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση της πραγματικότητας, άρχισα να δημιουργώ ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων.
Έναν χώρο όπου ο χρόνος ρευστοποιείται, και η κίνηση εντάσσεται στην εικόνα — όχι σαν θόλωση, αλλά σαν εσωτερική αλήθεια.

Με κάθε κλικ δεν αποτυπώνω μία στιγμή. Αποτυπώνω πολλές.
Παγιδεύω στρώματα χρόνου, αισθήσεις που αλληλεπικαλύπτονται, κινήσεις που αποκτούν φωνή.
Και έτσι, οι εικόνες γεννούν κάτι άλλο: έναν παράξενο και μαγικό κόσμο, όπου ο θεατής αφήνει πίσω του την αδιάφορη και ασφυκτική καθημερινότητα για να παρασυρθεί στον χώρο του ονείρου.

Η σχέση με τη γήινη πραγματικότητα, γίνεται πλέον προσωπική υπόθεση.
Έξω από κάθε έλεγχο, έξω από κάθε καθοδήγηση.
Και ίσως, εκεί να αρχίζει η αληθινή ελευθερία.

Καλλιτεχνική Φωτογραφία

Εκθέσεις

Ο Μανώλης Λιδάκης στο Periscope Hotel

Επαγγελματική Φωτογραφία